Na mijn actieve loopbaan als huisarts was ik vooral keuringsarts. Ik heb de meest vreemde keuringen verricht. Voor sommige is extra kennis vereist en die probeerde ik dan ook te verkrijgen. Toen ik uitvond dat Texelaars voor een groot rijbewijskeuring (CDE) naar de overkant moesten en die keuring vrijwel gelijk is aan de B- rijbewijskeuring, die ik op Texel mocht uitvoeren, lukte het om onder supervisie van een overkantse bedrijfsarts (want alleen bedrijfsartsen mogen zo’n groot rijbewijskeuring verrichten) ook die mogelijkheid naar Texel te halen. Ik heb mensen gekeurd die gingen duiken, die de Alpe d’Huez gingen fietsen, die wilden adopteren, die met een adoptiefkind thuiskwamen, die gingen parachutespringen, die in het buitenland gingen sporten, die aan een sportopleiding gingen beginnen, die zwanger wilden worden, die werkten met asbest en andere vuile stoffen, iemand die in Iran ging trouwen en daar een medical certificate voor nodig had, mensen voor verzekeringen gekeurd en bewijzen van in leven zijn geschreven. Tot in 2015 Jan Boyen Rienks van het Paracentrum Texel voorstelde dat ik in Soesterberg de opleiding luchtvaartgeneeskunde ging doen, zodat ik zijn vliegers ook op Texel kon keuren. Als groot luchtvaartfan had ik daar wel oren naar. Kortom twee weken naar Soesterberg en daar in het Centrum voor Mens en Luchtvaart niet alleen een ongelofelijk interessante cursus gedaan maar ook heel bijzondere collega’s ontmoet. Een zelfs uit IJsland, waar een dergelijke opleiding niet bestaat. Een ander, voormalig piloot, die na een ziekte rolstoelafhankelijk was geworden en toen maar arts geworden was. Pittige training en een nog pittiger examen, maar zowaar, geslaagd. Om daarna piloten te mogen keuren heb je van het ministerie van IL&T (Inspectie Leefomgeving en Transport) nog een certificaat nodig. Als je dat hebt ben je AME, Aeromedical Examiner.
De investeringen die daarvoor nodig zijn, wegen echter niet op tegen het geringe aantal piloten dat zich op Texel laat keuren, dus die laatste stap heb ik achterwege gelaten. Dierbare vriendschappen en een lidmaatschap van de Nederlandse Vereniging van Lucht- en Ruimtevaartgeneeskunde aan over gehouden. Sindsdien studeer ik met plezier in dit specialisme, o.a. door het bezoeken van congressen en door het publiceren van talloze nieuwe ontwikkelingen op dit gebied. Bijvoorbeeld wanneer is iemand fit-to-fly? Heel actueel ten tijde van pandemieën. Maar ook hoe kun je veilig vliegen tijdens een pandemie? En wanneer is iemand fit-to-fly naar Mars? Wat zijn de medische gevolgen van een langdurig verblijf in de ruimte? Hoe kun je reanimeren als jij en je patiënt gewichtloos zijn? Welke risico’s loop je als er gevraagd wordt of er een arts aan boord is en welke wetten beschermen je?
Ook prachtige excursies: naar “de toren” en het vluchtbegeleidingscentrum op Schiphol en het Calamiteiten Hospitaal in Utrecht, Space Expo in Noordwijk en als kers op de taart lezingen van André Kuipers. Tijdens de pandemie ontmoeten we elkaar virtueel.
Ik vind het leuk om op deze pagina’s een aantal van deze avonturen te delen.
